Ssssssssssssst

Niet storen! Ik doe vandaag aan veellezerij. Marketing 3.0 van Kotler. En Alles is een verhaal van Jean Philip De Tender. En het laatste nummer van IC. En reisgidsen van Parijs, omdat’t niet altijd vakliteratuur moet zijn:-)

(On)verantwoorde vakantielectuur

Martin Lukes: Who moved my Blackberry van Financial Times-columniste Lucy Kellaway is een van de grappigste boeken ooit over het wel en wee op de werkvloer. Veel straffer dan de schrijfsels van Corine Maier en consoorten. Een businessboek en toch ook weer niet. Over een rebranding en toch ook weer niet. Over succes en toch ook weer niet.

Wat is het dan wel? Een hilarisch stukje fictie over een jaar in het leven van een zelfverklaarde topmanager. Een egocentrische loser die de meest onzinnige managementtheorieën niet alleen op zijn werk maar ook in zijn privéleven toepast. Wat dat voor hem en zijn disfunctionele omgeving oplevert, moet u zelf afleiden uit ’s mans pijnlijk herkenbare e-mails aan de baas, collega’s, echtgenote en maîtresse.

Voor wie zijn werk moeilijk kan loslaten tijdens zijn verlof, is dit beslist verantwoorde vakantielectuur. En mocht u het zich afvragen, enige gelijkenissen met Who Moved My Cheese? zijn ver te zoeken. Maar dat had u ondertussen misschien al begrepen.

Japanse vrouwen verkiezen een Vuitton-tas boven een kind

Dat zeg ik niet, dat zegt Lucas Conley. De brave mens heeft een zeer interessant, bijwijlen grappig boek geschreven over branding en hoe marketeers de consument proberen te brainwashen (en daar – wat dacht u – nog aardig in slagen): Obsessive Branding Disorder (in het Nederlands vertaald als Merkenziekte).

En nu we toch bij de afdeling ‘leestips’ zijn aanbeland, hier zijn er nog 2:

– De Conversation Manager (Steven Van Belleghem), een helder geschreven en prettig vormgegeven boek over de kracht van de hedendaagse consument en het einde van de traditionele adverteerder, met praktijkvoorbeelden die voor de verandering eens wél recent en niet alleen maar Amerikaans zijn.

– Taal Is Zeg Maar Echt Mijn Ding (Paulien Cornelisse), een buitengewoon amusante verzameling korte stukjes over modern taalgebruik en hoe mensen niet zeggen wat ze bedoelen.

En u? wat leest u?

Professioneel tijdverlies

Gisteren op de kop getikt in de BOZAR-museumshop: The doodle notebook – how to waste time in the office. Een heerlijk kleinood van grafisch ontwerpster Claire Faÿ. Om – met pen, papier en Tippex in de aanslag – elke vorm van verveling en frustratie op het werk te verdrijven. Mijn absolute favoriet? “Draw a symphony with your sighs”. En de rest moet u maar zelf uittesten.

Schrijven is schrappen

De krant en een dikke stift. Meer heeft Dimitri Antonissen niet nodig om schrappen tot poëzie te verheffen.

Copyright: D. Antonissen – www.stiftgedichten.com